Η Αναπνοή

Αυτό που μαθαίνει σίγουρα κάποιος που κάνει ψυχοθεραπεία, είναι να αναπνέει σωστά και ωφέλιμα για το σώμα του. Οι τεχνικές αναπνοής που γίνονται κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας, τον βοηθούν στην καλύτερη επαφή με το σώμα και τα συναισθήματά του. Πιο αναλυτικά η πλήρης αναπνοή μειώνει το άγχος, σταματά τις κρίσεις πανικού, αυξάνει την αίσθηση ηρεμίας, μειώνει τα συμπτώματα κατάθλιψης, βοηθάει στη χώνεψη της τροφής, ανακουφίζει από τον πόνο, επιβραδύνει τη διαδικασία γήρανσης και μειώνει τις πολλές σκέψεις. Ψυχοθεραπεία Αθήνα.
Εκείνο όμως, που επηρεάζει την αναπνοή πέρα από τις τεχνικές και είναι πολύ σημαντικό, είναι η στάση μας σε όλο αυτό που είναι η Αναπνοή, (Eckhart Tolle, 2008).

¨Κάποιος μου έδειξε πρόσφατα το ετήσιο διαφημιστικό φυλλάδιο μιας πνευματικής οργάνωσης. Όταν το ξεφύλλισα, εντυπωσιάστηκα από το ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων σεμιναρίων. Ο άνθρωπος που μου το έδειξε με ρώτησε αν μπορούσα να του συστήσω ένα ή δύο μαθήματα. «Δεν ξέρω», είπα. «Φαίνονται όλα πολύ ενδιαφέροντα, όμως ξέρω τούτο», πρόσθεσα. «Έχε συναίσθηση της αναπνοής σου όσο πιο συχνά μπορείς, όποτε θυμάσαι. Κάνε το αυτό για ένα χρόνο και θα είναι πιο ισχυρά μεταμορφωτικό από το να παρακολουθήσεις όλα αυτά τα μαθήματα. Και δεν κοστίζει τίποτα».

Το να έχεις συναίσθηση της αναπνοής σου απομακρύνει την προσοχή από τη σκέψη και δημιουργεί χώρο. Έχε συναίσθηση της αναπνοής σου. Πρόσεξε την αίσθηση της αναπνοής. Νιώσε τον αέρα να μπαίνει και να βγαίνει από το σώμα σου. Πρόσεξε πως διαστέλλονται και συστέλλονται ελαφρά το στήθος και η κοιλιά με κάθε εισπνοή και εκπνοή. Μία συνειδητή αναπνοή αρκεί για να κάνει λίγο χώρο εκεί όπου πριν υπήρχε η αδιάκοπη διαδοχή της μια σκέψης μετά την άλλη. Η αναπνοή δεν είναι πραγματικά κάτι που κάνεις, αλλά κάτι του οποίου γίνεσαι μάρτυρας καθώς συμβαίνει. Η αναπνοή συμβαίνει από μόνη της. Η νοημοσύνη εντός του σώματος το κάνει. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να την παρακολουθείς να συμβαίνει. Δε χρειάζεται ζόρισμα ή προσπάθεια. Επίσης πρόσεξε τη σύντομη διακοπή της αναπνοής, ιδιαίτερα το ήσυχο σημείο στο τέλος της εκπνοής, πριν αρχίσεις ξανά να εισπνέεις.

Η αναπνοή πολλών ανθρώπων είναι αφύσικα ρηχή. Όσο περισσότερο έχεις συναίσθηση της αναπνοής, τόσο περισσότερο θα αποκατασταθεί το φυσικό της βάθος. Επειδή η ίδια η αναπνοή δεν έχει μορφή, έχει εξισωθεί από την αρχαία εποχή με το πνεύμα – την άμορφη μία Ζωή. Το γερμανικό ρήμα αναπνέω – atmen – προέρχεται από την αρχαία ινδική (σανσκριτική) λέξη Atman, που σημαίνει το ενυπάρχον θεϊκό πνεύμα ή ο Θεός εντός μας. Το γεγονός ότι η αναπνοή δεν έχει μορφή είναι ένας από τους λόγους που η συναίσθησή της είναι ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός τρόπος για να φέρεις χώρο στη ζωή σου, να δημιουργήσεις συνειδητότητα. Είναι εξαιρετικό αντικείμενο διαλογισμού ακριβώς επειδή δεν είναι αντικείμενο, δεν έχει σχήμα ή μορφή.

Το να έχεις συναίσθηση της αναπνοής σου σε αναγκάζει να μπεις στην παρούσα στιγμή – το κλειδί για κάθε εσωτερική μεταμόρφωση. Όποτε έχεις συναίσθηση της αναπνοής, είσαι απολύτως παρών. Μπορεί επίσης να παρατηρήσεις πως δεν μπορείς να σκέφτεσαι και να έχεις συναίσθηση της αναπνοής σου. Η συνειδητή αναπνοή σταματάει το νου σου. Όμως αυτό απέχει μακράν του να είσαι σε ύπνωση ή μισοκοιμισμένος – είσαι εντελώς ξύπνιος και σε μεγάλη εγρήγορση. Δεν πέφτεις κάτω από τη σκέψη, αλλά υψώνεσαι πάνω από αυτήν. Κι αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά, θα αποκαλύψεις ότι αυτά τα δύο πράγματα – το να μπαίνεις πλήρως στην παρούσα στιγμή και να παύεις να σκέφτεσαι χωρίς απώλεια συνειδητότητας – είναι στην πραγματικότητα ένα και το αυτό: να έχεις επίγνωση ότι έχεις επίγνωση.¨

Από το βιβλίο του Eckhhart Tolle, Για Μια Νέα Ζωή

Νούσια Πλεύρη, ECP, ψυχοθεραπεύτρια