Σύντομο ιστορικό
Η προσωποκεντρική θεραπεία αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ από το τέλος του 1930 και μετά. Θεμελιωτής της είναι ο Carl Rogers.
Το 1957 ο Rogers διατύπωσε τις απαραίτητες συνθήκες της θεραπευτικής αλλαγής της προσωπικότητας, οι οποίες είναι πολύ γνωστές σήμερα σαν οι «κεντρικές συνθήκες». Αυτές είναι η ενσυναισθητική κατανόηση, η αυθεντικότητα και η άνευ όρων αποδοχή. Η προσωποκεντρική θεραπεία έχει καθιερωθεί σαν μια από τις σημαντικότερες ανθρωπιστικές προσεγγίσεις.
Βασικές υποθέσεις
Η πραγμάτωση, δηλαδή η τάση που έχει ένας άνθρωπος για την εκπλήρωση των δυνατοτήτων του και την πληρότητα, εκπροσωπεί την μοναδική κινητήρια δομή της προσωποκεντρικής θεωρίας.
Μια λειτουργία αυτής της τάσης για πραγμάτωση, είναι, να βοηθάει τον άνθρωπο να μπορεί να μεταμορφώνει την εμπειρία του σε επίγνωση του εαυτού του.
Όλοι οι άνθρωποι θεωρούνται ότι εν δυνάμει είναι πλήρως λειτουργικοί, αυθεντικοί, δημιουργικοί και κοινωνικοί. Αυτό σημαίνει πως είναι ικανοί να μετατρέψουν όλες τις εμπειρίες τους σε επίγνωση χωρίς παραποίηση.
Οι άνθρωποι, επίσης, διαθέτουν μέσα τους όλα όσα χρειάζονται για την προσωπική τους αλλαγή. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν διαθέσιμα σε ένα ασφαλές πλαίσιο, όπως αυτό της ψυχοθεραπευτικής διεργασίας.
Αλλαγή
Μέσα στον ασφαλή χώρο της ψυχοθεραπείας, ο πελάτης βιώνει την κατανόηση, την αυθεντικότητα και την αποδοχή στη σχέση του με τον θεραπευτή. Αυτό τον βοηθάει να μετατρέπει σε επίγνωση όλη την εμπειρία της σχέσης αυτής και να απελευθερώνεται από μη ωφέλιμα για τον ίδιο μοτίβα.
Το κύριο χαρακτηριστικό της προσωποκεντρικής ψυχοθεραπείας είναι ότι στην ουσία της είναι μη κατευθυντική. Δηλαδή, ο θεραπευτής δεν θέτει στόχους για τον πελάτη και δεν του προτείνει συγκεκριμένες λύσεις. Αποφεύγει να ερμηνεύει την εμπειρία του πελάτη και επικεντρώνεται στην κατανόηση και αποδοχή της εμπειρίας αυτής.
Η προσωποκεντρική θεραπεία γίνεται περισσότερο κατανοητή σαν μια σχέση στο πλαίσιο της οποίας ο πελάτης βιώνει ένα άλλο πρόσωπο (τον θεραπευτή) σαν κάποιον που αποδέχεται την υποκειμενική του αλήθεια και προσπαθεί να καταλάβει χωρίς κριτική τις εμπειρίες του και τον τρόπο που σκέφτεται. Δηλαδή, η θεραπευτική πρόοδος επιτυγχάνεται όταν ο πελάτης δέχεται αυθεντικά από τον θεραπευτή, ενσυναισθητική κατανόηση και αποδοχή χωρίς όρους.
Νούσια Πλεύρη, ECP, ψυχοθεραπεύτρια